De huidige kerk is in 1837 gebouwd. Het is een ‘waterstaatskerk’, gebouwd met subsidie van het Rijk. Voorwaarde was wel dat het Ministerie van Waterstaat het ontwerp moest goedkeuren. De architect was Albert D. Duif uit Balk. Het werd een bakstenen kruiskerk, opgetrokken in de classicistische stijl. Achter op de kerk staat een scheepswindvaan in de vorm van een 18e eeuws spiegeljacht.

Op de plaats waar nu de kerk staat, bevond zich vroeger een klooster van de paters Karmelieten. De kapel van het aan St. Michaël gewijde klooster werd na de Reformatie in 1580 door de protestanten in gebruik genomen. In 1660 kwam er een nieuw gebouw met een spitse toren voor in de plaats. Daarvoor legde het zoontje van grietman Duco van Burmania de eerste steen.

In 1837 kwam er dus de huidige kerk voor in de plaats. De elfjarige grietmanszoon Bernhard Egbert Sjuck van Welderen Rengers legde de eerste steen op 31 mei 1837, zo staat op de gevelsteen boven de toegangsdeur vermeld.

Het originele kerkinterieur met een ronde, met snijwerk versierde neoclassicistische preekstoel en een doophek, ging in 1995 verloren bij een drastische vernieuwing van het interieur. In 2008 werd het interieur in een moderne vormgeving ingericht, waardoor de kerk ook voor andere passende activiteiten kan worden gebruikt.

Het mechanische pijporgel is in 1938 gebouwd door de firma Bakker & Timmenga en staat sinds 13 juni 1939 op de monumentenlijst. Bij de herinrichting van het kerkinterieur  is het front weer in de oorspronkelijke kleuren beschilderd.

De klok werd na de Tweede Wereldoorlog gegoten ter vervanging van het door de Duitsers gevorderde exemplaar uit 1837. Het plantsoen voor de kerk was tot 1933 kerkhof.

Bronnen:
– Kerken, Torens & Klokkenstoelen van Wymbritseradiel, Sytse ten Hoeve (2008)
– “De Karmel”, uitgave van de Protestantse Gemeente te Woudsend e.o. (2009)

Website: www.pgwoudsend.nl